Morgen, zondag 10/10/10 (!), zijn we uitgenodigd bij de échte Russische baboesjka, van de confituur waarover ik al eens heb geschreven, in een klein dorpje op het platteland. Uiteraard zal er echte Russische borsj zijn, echte Russische huizen, echte Russische cannabis maar vooral een echte Russische баня! Magali en ik zullen de enige meisjes zijn en uiteraard hebben we niet gedacht om onze bikini mee te nemen. Omdat naakt geen optie is, moesten we vandaag op bikini-jacht. En niet alleen voor jullie, maar ook voor mij is het raar om bikini en Siberië in één zin te noemen. Uiteindelijk hebben we er gevonden, zelfs een surfachtig shortje (!), en dus kunnen we zonder zorgen en zonder ondergoed rustig genieten van een Russisch stoombad.
Donderdag leerden we een jongen en een meisje kennen op de bus. De jongen wilde graag met ons afspreken. Hij wil namelijk zijn Engels wat verbeteren en uiteraard willen wij ons Russisch oefenen, dus we gave it a go. Maar wat een rare jongen is dat! Nadat we hadden afgesproken dat we om twee uur zaterdag aan de fontein op het Kirovaplein zouden staan, belde hij ons elke dag om te vragen wanneer en waar onze afspraak zou doorgaan. Die jongen heeft volgens mij een zeer laag zelfbeeld en heeft iets te veel bevestiging nodig, maar goed. Hij ging ons enkele orthodoxe kerken tonen en onze gids spelen. De kerken zelf waren supermooi, overal waren ze versierd met goud en prachtig geschilderde iconen op de muren, op houten panelen enzoverder. In de eerste kerk was Anatol, zelf een sterk gelovige jongen die bij het buitengaan van de kerk minsten drie kruisgebedjes deed, een gesprek begonnen met een Nederlands koppel dat op doortocht was in Rusland. Ik moest tolk spelen, want zij verstonden hem niet zo goed en andersom ook niet. Ik zal het beschouwen als mijn eerste serieuze opdracht als tolk, naar mijn moedertaal dan nog! Jammer genoeg wil ik geen tolk worden, maar misschien komt dat pas na deze drie maanden. Ik zal, denk ik, nog veel moeten vertalen. Net zoals ik nu mijn (negatieve :p ) aidstest moet vertalen. De universiteit heeft een vertaling nodig omdat de ambtenaren die zich bezighouden met visums enz. geen andere taal kennen…vreemd. De twee andere Belgische jongens hebben in België geen test gedaan en moeten nu in Rusland hun bloed laten onderzoeken, gepest. Op de valven staat ook dat alle buitenlandse studenten op medisch onderzoek moeten…eum…wat dacht je van niet?
Terug naar Anatol. Tijdens het wandelen slaakte hij af en toe een kreet die hij zingen noemde. Hij had de muziekschool afgemaakt en wilde nu in een muziekstudio een lied opnemen. Een cover van Whitney Houston!!!! Aaaargh!!! Hij vond dat ze zoooo mooi zong en begon daarbij mee te zingen/kelen met IIIIII will always loooooove yoooouuuu, dat uit zijn gsm galmde. Nu snap ik waarom de Russische radio dat lied om de vijf minuten speelt. Na anderhalf uur en drie kerken later, moest hij weg en wilden wij weg. Hij moest gaan dansen, de mambo welteverstaan…Op de terugweg bemerkte hij weer een groepje toeristen. Vlug liep hij naar hen toe en vroeg de tijd. Dat was slechts een aanknopingspunt voor een gesprekje. Blijkbaar fascineren toeristen hem, want hij verzamelt van bijna alle toeristen die hij tegenkomt een klein tekstje met hun mening over Rusland. Net zoals de Nederlanders eerder op de dag moesten ook deze Australiërs en Nieuw-Zeelanders eraan geloven. Zij reisden met de Transsiberische Spoorlijn verder naar Mongolië en Peking en waren slechts op doortocht in Irkutsk. Mijn verslagje van vandaag blijft jammer genoeg hier, want de toeristen gingen verder met de sightseeing, Anatol ging dansen en мы пошли домой…наконец.
En ieuw, ik heb juist een пряник gegeten, normaal superlekker, maar deze bevaten munt, alsof je een kruimelig King-muntje opeet. Jakkebak!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten