donderdag 7 oktober 2010

Achtergrondgeluid: STUBRU!


Liefste dagboek,

Gisteren (6/10) heb ik een pakje aangekregen. (A falling star fell from your heart, and landed in my eyes – Florence & The Machine) Ik verwachtte het al, maar wachten is niet leuk. Gelukkig blijkt de Russiche post zeer betrouwbaar en duurde het exact twee weken vooraleer mijn pakje aankwam. Ik ben hier nu exact één maand, dat even terzijde. Ik kwam terug van school en zei het nog tegen mijn kamergenote: “ik hoop dat mijn pakje er is” Ik had er niet zoveel hoop op, maar er is altijd een klein sprankeltje dat blijft. Toen we onze sleutel vroegen, gaf de kotmadam me een klein briefje waarop stond dat ik mijn pakje mocht afhalen in het postkantoor op het einde van de straat. Wiehaah. Mijn dag was goed. ’s Nachts heb ik een heerlijke nacht gehad met Marino, mijn nieuwe beste vriend die de boerinnekeschoco bewaakte tijdens de twee wekenlange reis naar Rusland. Благодарю моего друга, я очень рада с моей посылкой.

1 opmerking: